Ξυπνάς ένα πρωί και συνειδητοποιείς πόσο λάθος ζεις , εγκλωβισμένος σε στείρους κανόνες δήθεν καθωσπρεπισμού και επίπλαστης σοβαρότητας. Αναλώνεσαι σε ατέρμονες προσπάθειες ανώφελης αποδοχής από έναν υποκριτικό περίγυρο που θρέφεται από τη μιζέρια εκτοξεύοντας δόσεις ζηλοφθονίας .
Και ξεχνάς πως πραγματικά πρέπει να ζεις .
Τρομάζεις στην ιδέα να σπάσεις τη στοίχιση υπό το φόβο της περιθωριοποίησης και της φράσης που σε κυνηγάει από τα γεννοφάσκια σου . Θυμάμαι σαν τώρα τη μάνα εν είδει παιδαγωγού να εκστομίζει άπειρες φορές το " τι θα πει ο κόσμος ' . Λες και ο μόνος λόγος ύπαρξής σου έγκειται στη γνώμη που θα σχηματίσει ο '' κόσμος '' για το άτομό σου. Κι αν κάποια στιγμή σε πούνε και τρελό , (τουλάχιστον θα σε παρηγορεί το γεγονός ότι δε σε είπανε μαλάκα ) , γραψ' τους εκεί που δεν πιάνει μελάνι , ( για να μην πω στα @@ σου ) . Κάνε τους τη χάρη και ζήσε τη ζωή με τη δική σου τρέλα , κι άσε τους ' λογικούς ' να αναπνέουν τη μιζέρια που τους θρέφει ...
Τρομάζεις στην ιδέα να σπάσεις τη στοίχιση υπό το φόβο της περιθωριοποίησης και της φράσης που σε κυνηγάει από τα γεννοφάσκια σου . Θυμάμαι σαν τώρα τη μάνα εν είδει παιδαγωγού να εκστομίζει άπειρες φορές το " τι θα πει ο κόσμος ' . Λες και ο μόνος λόγος ύπαρξής σου έγκειται στη γνώμη που θα σχηματίσει ο '' κόσμος '' για το άτομό σου. Κι αν κάποια στιγμή σε πούνε και τρελό , (τουλάχιστον θα σε παρηγορεί το γεγονός ότι δε σε είπανε μαλάκα ) , γραψ' τους εκεί που δεν πιάνει μελάνι , ( για να μην πω στα @@ σου ) . Κάνε τους τη χάρη και ζήσε τη ζωή με τη δική σου τρέλα , κι άσε τους ' λογικούς ' να αναπνέουν τη μιζέρια που τους θρέφει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου