Η αγωνιώδης αναζήτηση των άνω άκρων.

Άνοιξα τα χέρια και σε αναζήτησα , έψαξα δίπλα μου εκεί που σε είχα δει στο τελευταίο στριφογύρισμα του λεπτοδείκτη. Λίγο δεξιά , ελάχιστα αριστερά , μια μεζούρα βλέμματος στο διπλανό παγκάκι , ναι εκείνο είναι που καθόμαστε και πλέκαμε τα όνειρά μας με τις ηλιαχτίδες για βελόνες.
 Είσαι εδώ ;

Αποτυχημένη πτήση.

Η θύμησή σου μες το μάτι να μου γνέφει

 και η τρέλα η παιδική σου να κοχλάζει 

λέω και σήμερα να ξοδευτώ μαζί σου 

 σαν τον καφέ που μες στο μπρίκι σιγοβράζει

σαν ξεφτισμένος αετός που δεν πετάει 

 λες και του κόψαν οι φυγές σου την καλούμπα

 και να προσμένει την κατάλληλη ευκαιρία

 να σηκωθεί από του έρωτα την τούμπα 

από οκτάβες μουσικές και συγχορδίες

 και από τάστα που θυμίζουνε οδό 

Θα ξεπηδήσω σαν κραυγή απ’ το ηχείο

 και θα’ ρθω πλάι σου να αποκοιμηθώ …

Ονειρική πραγματικότητα.

Της χάιδεψα τρυφερά το χέρι και το βλέμμα μου καρφώθηκε στα υγρά της μάτια. Το στήθος της ακουμπούσε στο δικό μου, οι παλμοί της πρέπει να ξεπερνούσαν τους 120. Έστρεψε τη ματιά της στο μικρό βελούδινο κουτάκι και έμεινε καρφωμένη εκεί για μερικά λεπτά. Αυτή τη στιγμή την περίμενε καιρό τώρα. Έπιασα το πάνω μέρος και το άνοιξα ευλαβικά. Από μέσα ξεπρόβαλε το μονόπετρο με το διαμάντι να δεσπόζει στην κορυφή. Το όνειρο κάθε γυναίκας. Στήριξα το χέρι της στο δικό μου και ήμουν έτοιμος για τη μεγάλη στιγμή . Η κορύφωση μιας πολύχρονης σχέσης θα επισφραγιζόταν με τον καλύτερο τρόπο. Χάιδεψα το λεπτό της δάκτυλο πριν υποδεχτεί το ακριβό κόσμημα. Χαλάλι οι δυο και βάλε μισθοί που μου κόστισε. Άλλωστε κάποια πράγματα είναι ανεκτίμητα. Ο κυκλικός λευκόχρυσος έφτανε ένα βήμα πριν το τέλος της …

Υγρές , παλινδρομικές σονάτες .

Μόρια ανδρικά σε ατέρμονη αναζήτηση αιδοίων μέσα σε ωδεία μισοσκότεινα, υγρά. Πίσω από πιάνα συνθέτουν τον παιάνα των καταραμένων εραστών, κάνοντας πάνω σε ρόγες κατάσκληρες το γύρω του ερωτικού θανάτου Σε παρτιτούρες ποτισμένες με σπέρμα ξοδεμένο, μιας άγριας βραδιάς μεθύσι , τα κορμιά σα μετρονόμοι να λικνίζονται. Ορχηστρικές μπαγκέτες σε σχήμα φαλλού παλινδρομούν σε ιδρωμένους γυναικείους μηρούς. Γόβες που ακροβατούν σε παρτιτούρες ,τσακίζουν από το βάρος ψεύτικων υποσχέσεων. Και οι ζητωκραυγές του πλήθους σαν βογκητό οργασμού λούζουν το πάλκο . Η αυλαιά πέφτει παρέα με άλλη μια ξοδεμένη νύχτα υπερβολής και ηρωικών δακρύων. Ερμαφρόδιτη απογείωση. Ανάβεις τσιγάρο. Πάω για μπάνιο. Κλείσε την πόρτα πριν φύγεις.

Η σιωπή των κενών ( ψυχών ).

• Το βλέμμα καταγράφει 
• το μυαλό παραγράφει
•  η μνήμη διαγράφει 
• αγχώδες κυνηγητό ευεργετικού restart 
• επιβεβλημένη πορεία προς τα μπρος 
•  μάσιμα δεκάδων megabyte ξεφτισμένου παρελθόντος

Τελευταίο ποτό πριν την αυγή.

Βάλτε να πιούμε ένα τελευταίο ποτό με το ''διάβολο'' ,να τον κοιτάμε με βλέμμα παγωμένο , μέσα από ένα άδειο ποτήρι. Γιατί η αγάπη είναι ένας σκύλος απ΄την κόλαση , πάνω στη ράχη του διαβόλου. Κι αν πάλι η αγάπη πάλι θα καλεί θα ξέρω πως όλα ήρθαν αργά ή πολύ νωρίς. Δέκα χρόνια πριν , δέκα χρόνια μετά , τι σημασία έχει πια , το τέλος μιας σχέσης έχει πάντα την ίδια γεύση . Σαν το ουίσκι που αποχαιρετά το άδειο ποτήρι. Το τέλος τώρα θα σημάνει την αυγή μιας νέας αρχής..

Καμιά αιωνιότητα για τους κολασμένους έρωτες.

Όχι κούκλα μου . Ποτέ δεν είπα πως όταν κοιτούσα τα μάτια σου χανόμουν μέσα τους, ποτέ δεν είπα πως το χαμόγελό σου με έκανε να πετάω πάνω από την πόλη και να την βλέπω με διαφορετικό τρόπο , απλά υπήρχαν κάποιες στιγμές που ο φάρος κάτω στο λιμάνι που λάτρευες τόσο , καιγόταν από το πάθος. Ποτέ δεν είπα πως το περπάτημά σου πάνω στα ψηλοτάκουνα μου προκαλούσε λυποθυμικές τάσεις, ποτέ δεν είπα πως τα λακάκια στα μαγουλά σου ήταν το απαύγασμα της αστείρευτης σεξουαλικότητάς σου. Ποτέ δεν σου είπα πως θα είμαστε μαζί ως την αιωνιότητα , δεν υπάρχει αιωνιότητα στους κολασμένους έρωτες . Το πρωί περπάτησα στο λιμάνι , εκεί που οι υγρές πέτρες έχουν ακόμη τα σημάδια από τις γόβες σου .