Σήμερα εδώ , αύριο ;

Θάλασσα που ντύνεται αέρας, στιγμές που χτίζουν της ζωής μας τα θεμέλια , έρωτες που γεννιούνται σε πλακόστρωτα , σπινθηροβόλα βλέμματα χτυπούν στις αποβάθρες , σήμερα εδώ , αύριο το ξημέρωμα θα φέγγει σε άλλες γειτονιές , καρδιές που αγωνιούν για να συγχρονιστούν , ζωές που τριγυρίζουν στις αυλές και στα σοκάκια ...

Κι άλλο χρόνο να ξοδέψεις.

Κι εκεί όπου τα βήματα αφουγκράζονται των ατάραχων κυμάτων την ανέμελη γαλήνη , για μια στιγμή τραντάζονται απ΄των ατέλειωτων φυγών τα ραγισμένα ουρλιαχτά . Και μένεις δίπλα στο αρμυρισμένο αεράκι , να αναρωτιέσαι αν όλα αυτά που έζησες ήταν πολλά ή αν ποθείς κι άλλο χρόνο να ξοδέψεις ...

Πατρίδες που αφήσαμε ξωπίσω .

Κι έτσι όπως σκορπίσαμε σαν άνεμος ,στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα , αναζητώντας τη χαμένη ευτυχία , περάσαμε από σοκάκια ρυπαρά αφήνοντας τις πατημασιές μας ανεξίτηλες στο χρόνο. Διαβήκαμε δρόμους πολυσύχναστους που στέναζαν από τις βουές των γέλιων , εκείνες τις νυχτιές λουσμένες με άφθονο αλκοόλ .

Ιλιιγγιώδης γοητεία .

Και να που το καλοκαίρι κρέμεται στο χείλος των περίσσιων αναμνήσεων , προσμένοντας με λαχτάρα να αναρριχηθεί στα βράχια , εκεί που το κύμα σκάει με ιλιγγιώδη γοητεία.

Ένα κουτί γεμάτο φωτογραφίες .

Φιλαράκι από τα παλιά ο Γιώργος Κουτής, μας ταξιδεύει με την αισθαντική του φωνή παρέα πάντα με την αγαπημένη του κιθάρα . Πνεύμα ανήσυχο όπως όλοι οι καλλιτέχνες , εσχάτως απέκτησε μια καινούρια τρέλα , αυτή της φωτογραφίας. Και καθώς φαίνεται την κατέχει καλά . Ένα μικρό δείγμα της δουλειάς του έχουμε την τιμή να παρουσιάσουμε μέσα από το μπλογκ .