Δωμάτιο Γέλιου .

Η σκόνη από τις θυμωμένες εξατμίσεις, εισχωρούσε στα πνευμόνια . Στριγκλιές από γκάζια σε υπερδιέγερση , σφυροκοπούσαν τους διογκωμένους κροτάφους . Διέσχισα τον κεντρικό δρόμο ,

Εικόνες παράταιρες . Όπως η ζωή μας .

Στιγμές . Στιγμές μιας πόλης που αφήνει το βλέμμα να τρυπώσει αβίαστα . Εικόνες . Εικόνες διάσπαρτες , πίσω από ρυπαρά σοκάκια , δρόμους που αστράφτουν από φώτα επιβλητικά , σκοτεινά δωμάτια που μυρίζουν αγωνία , κτίρια κουρασμένα που στέκουν ξεχασμένα στο χρόνο . Σύνθεση παράταιρη και συνάμα γοητευτική . Όπως η ίδια μας η ζωή .
Ευχαριστώ τον καλό φίλο , Γιώργο Καβάζη , για την παραχώρηση του υλικού .

Το ποίημα της ημέρας .

Ένα όμορφο πρωινό

Κανέναν δε φοβόταν 

Τίποτε δε φοβόταν 

Αλλά ένα πρωινό ένα όμορφο πρωινό

Του φάνηκε πως είδε κάτι 

Μια λίστα για το καλοκαίρι .

Φτιάχνοντας μια οποιαδήποτε λίστα , ποτέ δεν είσαι απόλυτα ικανοποιημένος με τις επιλογές . Πάντα νιώθεις ότι κάτι λείπει . Το πλεονέκτημα έγκειται στο γεγονός ότι η λίστα είναι ανοικτή . Οποιαδήποτε πρόταση ευπρόσδεκτη .

Σήμερα απέκτησα έναν καλό φίλο .

Ακόμη ένα κοπιαρισμένο πρωινό με τη θάλασσα να ανοίγεται στα δεξιά . Η παντελής έλλειψη καφέ στο γυάλινο βάζο ,πέφτει σαν βαρίδι στα νυσταγμένα βλέφαρα .Ο διαπεραστικός ήχος του γαβγίσματος από τον συμπαθητικό σκύλο του απέναντι σπιτιού , είναι ίσως η μοναδική τονωτική ένεση . Τα κάγκελα στέκουν στο ύψος τους για ακόμη μια μέρα . Τα αγκαλιάζω με όλο το μήκος της παλάμης , δεχόμενος τις καυτές ακτίνες του ήλιου που είχαν εγκλωβιστεί μέσα τους , από το πρώτο κιόλας, φως της αυγής.