Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

H playlist της εβδομάδας 29 / 12 / 2014 -- 4 / 1 / 2015.Τη μουσική επιλέγει ο Semis Petrakis .

Η τελευταία playlist της εβδομάδας για το '14 και ταυτόχρονα η πρώτη του '15 , από ένα καλό φίλο από τα παλιά. Ενσαρκώνει το ψώνιο του για τη μουσική ως παραγωγός της εκπομπής Beautiful Day αλλά και ως Dj . Δεν θα γράψω περισσότερα αλλά θα δανειστώ τα λόγια του ως εισαγωγή . ' Πόσο δύσκολο είναι να διαλέξεις μόνο 20 αγαπημένα σου ακούσματα… Πιστεύω ότι αυτά τα 20+1 τραγούδια με διάλεξαν και τα τελευταία 3 χρόνια έχουμε «βρεθεί» πάρα πολλές φορές. Κάθε ένα του και μια μικρή ιστορία… Εικόνες, θάλασσες, σύννεφα, ώρες μπροστά στον υπολογιστή μου και πολλά πολλά χιλιόμετρα!! Ως ραδιοφωνικός παραγωγός, φτιάχνω πάντα λίστες που έχουν σκαλοπάτια. Έτσι και αυτή εδώ.'  SemiS

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Μη βιάζεσαι. Έτσι κι αλλιώς θα ξημερώσει .

Δεν μπορώ να γράψω τίποτε που να σε εντυπωσιάσει . Το γαιτανάκι της εξυπνάδας μπλέχτηκε σε άχρηστες φιλοσοφίες και επίπλαστες ατάκες. Οι δείκτες στο ρολόι φαντάζουν αγχωμένοι , στο ατέρμονο ταξίδι τους . Μην τρέχεις να προλάβεις ένα άπιαστο όνειρο. Μη βιάζεσαι. Έτσι κι αλλιώς θα ξημερώσει . Απόλαυσε τα ίχνη που αφήνει το φεγγάρι στις περπατησιές σου. Δανείσου λίγα από τα κουσούρια της χειμωνιάτικης θάλασσας . Αφουγκράσου τις καντάδες των αγριεμένων κυμάτων . Το φως της ημέρας θα είναι και αύριο αρκετό…

Μεταμεσονύκτιες προβολές vol V

Μεταμεσονύκτιες προβολές vol V by Metamesonyktiesprovoles on Mixcloud

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Ήταν τόσο ξεκάθαρο.

Τίναξε τη σκόνη από τα λιγωμένα βλέφαρα ,απόρροια της παρατεταμένης απραξίας των επτά ημερών. Άφησε τα δάκτυλα να καλπάσουν μονάχα τους πάνω στα βαριεστημένα πλήκτρα , ενώ εκείνος σκούπιζε τις αυλακιές του εγκεφάλου που στέναζαν κάτω από τις βαρύγδουπες σκέψεις τόσων στιγμών επιλεκτικής απομόνωσης. Κι όσο οι λυγισμένοι δείκτες των χεριών του ,ψηλάφιζαν γράμματα κολλημένα σε μαύρα , λιπαρά κουμπιά , τόσο το νήμα της σκέψης ξετυλίγονταν και κύκλωνε τις παγωμένες επιφάνειες του λευκού τοίχου.

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Άντε πάλι τα ίδια ...

Ο διαπεραστικός ήχος του φουγάρου τράνταξε κάθε σημείο του κορμιού της , ενώ ατένιζε το φωταγωγημένο λιμάνι του Πειραιά. Με μια νωχελική κίνηση έπλεξε τα δάχτυλα στο πλούσιο μαλλί της που άστραφτε μέσα στο ημίφως . Με τα υπόλοιπα παγίδευσε ένα τσιγάρο και αφού το στριφογύρισε κάμποσες φορές , το άφησε να κρέμεται στα σαρκώδη χείλη της. Το ηχηρό γέλιο της παρέας με τα σακίδια , έμοιαζε να μην την ενοχλεί στο ελάχιστο. Αφού κατανάλωσε μερικές γεμάτες ρουφηξιές έμεινε να παρατηρεί το τσιγάρο καθώς πήγαινε αργά και βασανιστικά να συναντήσει τη θάλασσα. - Άντε πάλι η ίδια ιστορία, σκέφτηκε και το μυαλό της έκανε βουτιά από το βατήρα της πενταετίας.

Ένας κύκλος η ζωή .

Στις απανωτές επικίνδυνες στροφές , γεμάτες τρομαχτικά βουνά, πανώριες αμμουδερές, παραλίες γεμάτες γραφικά ταβερνάκια και πλακόστρωτα λιμάνια , κάπου εκεί κάνεις μια αναίτια στάση και ξεσκονίζεις το μυαλό σου . Τώρα βλέπεις πιο καθαρά. Μόνο που στροβιλίζεσαι μέσα στη ρόδα της συλλογής στιγμών. Δες. Με το κεφάλι μια ίντσα πάνω από το χώμα ο κόσμος, σου φαντάζει διαφορετικός., πιο λαμπερός Μη σε τρομάζουν οι ανοιχτές στροφές. Άκου .

Καρτερώντας των πλοίων την επιστροφή .

Έμεινε να κοιτάει τη θάλασσα με ένα βλέμμα που θα λεγες πως έβλεπε μπροστά του όλες εκείνες τις στιγμές που ξόδεψε μαζί της. Και οι αρμονικοι κυματισμοί να πάνε κόντρα στην αναρχία που επικρατούσε μέσα στο κεφάλι του. Σήκωσε για λίγο το δάχτυλο και άγγιξε την πρύμνη του καραβιού που κουβαλούσε όλα τα όνειρα που έκανε και τώρα δραπέτευαν μαζί της.Της έριξε ένα από κείνα τα ξεχιλίζοντα γοητεία βλέμματα, γαρνιρισμένα με το όψιμο πάθος της πρώτης γνωριμίας.

Κι αν χαθείς ;

O χρόνος ... ήταν σαν χτες, τότε που ξέσκιζε μυριάδες αναμνήσεις με το μαχαίρι της αναπόφευκτης αποχώρησης . Ο χρόνος που λειτούργησε ως εκδορέας συναισθημάτων , με την κοφτερή λεπίδα , τεμάχιζε σε λεπτά φιλέτα, στιγμές , γέλια που αντηχούσαν στο υπερπέραν . Και κύλησε αργά και σαδιστικά , θάβοντας χαμόγελα και λέξεις .

Ακούς ;

Όταν λέξεις γίνονται ψίθυροι , όταν οι ψίθυροι γεννούν φωνές , όταν οι φωνές κραδαίνουν γράμματα που απρόσμενα στοιχίζονται , απειλώντας γοητευτικά τους λοβούς και ντύνονται κραυγές , τότε είναι που αρχίζεις να ακούς .

Μια λέξη .

Άφησε το μολύβι δίπλα από την κούπα με τον ζεσταμένο καφέ , αδυνατώντας να αποτυπώσει οποιαδήποτε σκέψη στο χαρτί . Κοίταξε για λίγο το τεράστιο φεγγάρι που πάσχιζε να βρει μια χαραμάδα και να χωθεί ανάμεσα στα θυμωμένα σύννεφα. Έφερε το χέρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού και το πίεσε προς τα κάτω , λες και ήθελε να αδειάσει όλες τις άσχημες σκέψεις που τον ταλαιπωρούσαν. Το τηλέφωνο εκεί δίπλα έστεκε προκλητικά αμίλητο , σαν τον ίδιο ώρες τώρα.

Παράξενη εποχή .

Παράξενη … περίεργη εποχή εκείνη που μεγαλώσαμε. Πιάναμε σκόρπιες στιγμές και τις μετατρέπαμε σε όνειρα ατελείωτα. Αναπνέαμε και τα πνευμόνια μας γεμίζανε σκόρπια χαμόγελα που κατακλύζανε την πόλη και κάθε ξημέρωμα τα αποβάλαμε με κάθε ξεφύσημα , στον μισογκρεμισμένο τοίχο , δίπλα στο γνώριμο μπαράκι.

Τις νύχτες μασκαρεύομαι φωτιά .

Ξοδεύοντας άσκοπα βήματα στα σαρκώδη , ερωτικά στενά της παλιάς πόλης, χαραμίζω τόνους αφύσικου πάθους δίχως ανταπόδοση . Λειαίνω τις τραχιές ματιές που εξωστρακίζονται ανάμεσα σε ρυπαρούς τοίχους εστιατορίων και πολυσύχναστων καφέ . Ατέρμονες αναζητήσεις , μολυσμένα συναισθήματα . Ξεθωριασμένοι από την πολυκαιρία, έρωτες , στοιβαγμένοι σε νοτισμένα παγκάκια , μισοσκότεινα , ανάμεσα σε σώματα υγρά και ηλεκτρισμένα , αγκομαχούν να συγκρατήσουν το θαμμένο πάθος.

Ανίερα πάθη .

Ξύπνα το πάθος που αλυχτάει σαν λύκος , θρέψε τις ανίερες κραυγές που θρυμματίζουν το ηλιοβασίλεμα , τάισε το θυμό της με λέξεις άγνωστες ως τώρα και μίλα της για αγάπη , άσε τον πόθο να παλέψει το σκοτάδι και νά' βγει νικητής στη χαραυγή.

Με γουστάρει ρε ...

Χτύπησε το enter τόσο δυνατά που θαρρείς πως θα λιποθυμούσε το laptop πάνω στο γυμνό τραπέζι.Έριξε για φευγαλέα ματιά στη φωτογραφία που απεικόνιζε εκείνη. Εστίασε σε κάθε πιθανό σημείο του κορμιού της , τσέκαρε το ελαφρύ , προκλητικό ντύσιμό της , ταξίδεψε γύρω από τον εκτεθειμένο της αφαλό , πάνω στον οποίο κρεμόταν ένα καλαίσθητο σκουλαρίκι. - Χμ ... ωραίο γκομενάκι μονολόγησε , προσπαθώντας να εμπνευστεί το τέλειο μήνυμα που θα την εντυπωσίαζε.

Γλυκιά , ελεύθερη ευτυχία .

Όταν τα πυρωμένα κάγκελα λυγίσεις , όταν οι κολασμένοι έρωτες βίαια τσακιστούν και σκορπιστούν σε ανθρώπινα κομμάτια , αλλού η καρδιά και το μυαλό αλλού , όταν με τα σπασμένα τα φτερά πετάξεις πλάι στης λογικής τ'αστέρι και διασχίσεις λόφους από πόθους , κάπου εκεί θα δεις , η λύτρωση που κάποιοι ίσως τη λεν και της ψυχής η σωτηρία , ήρεμα να σου γνέφει και να κραδαίνει μια γλυκιά ελευθερία. Κι ενώ η γλυκιά ελευθερία θα σε τυλίγει , με το μανδύα της ανέμελης φυγής , διπλά σου θα'ρθουν κόλακες με δάκτυλα μαχαίρια, θα σε ποτίσουν με το άγχος της στιγμής. θα σε γεμίσουν ενοχές για ένα τίποτα και το μανδύα θα σου σκίσουν μονομιάς κι εσύ γεμάτος τρύπες απ΄τα ψέμματα, θα πολεμάς με το σπαθί της λησμονιάς . Και με το δέλεαρ μυριάδων υποσχέσεων θα σε φορτώσουνε με μίσος και με μένος , μα εσύ μισότρελος , φτωχός , κατατρεγμένος , ανένταχτος μα πάντα ευτυχισμένος.

Το φθινόπωρο που χάθηκε στο καλοκαίρι.

Κοίταξε το αντηλιακό που άστραφτε σαν να' ταν χτες που κολλούσε πάνω της μαζί με μυριάδες κόκκους ατίθασης άμμου. Το έκλεισε μέσα στην παλάμη του και το πίεσε ασυναίσθητα τόσο που από το μικρό άνοιγμα ξεπήδησε ελάχιστο υγρό . Πήρε με το δάκτυλο λίγο και το πασάλειψε σε όλο του το πρόσωπο .

H playlist της εβδομάδας 1-7/12 /2014 . Μουσική επιλέγει ο Kosmas Gr .

H playlist της εβδομάδας 1-7/12 /2014 . Μουσική επιλέγει ο Kosmas Gr by Metamesonyktiesprovoles on Mixcloud