Της χάιδεψα τρυφερά το χέρι και το βλέμμα μου καρφώθηκε στα υγρά της μάτια. Το στήθος της ακουμπούσε στο δικό μου, οι παλμοί της πρέπει να ξεπερνούσαν τους 120. Έστρεψε τη ματιά της στο μικρό βελούδινο κουτάκι και έμεινε καρφωμένη εκεί για μερικά λεπτά.
Αυτή τη στιγμή την περίμενε καιρό τώρα. Έπιασα το πάνω μέρος και το άνοιξα ευλαβικά. Από μέσα ξεπρόβαλε το μονόπετρο με το διαμάντι να δεσπόζει στην κορυφή. Το όνειρο κάθε γυναίκας.
Στήριξα το χέρι της στο δικό μου και ήμουν έτοιμος για τη μεγάλη στιγμή . Η κορύφωση μιας πολύχρονης σχέσης θα επισφραγιζόταν με τον καλύτερο τρόπο. Χάιδεψα το λεπτό της δάκτυλο πριν υποδεχτεί το ακριβό κόσμημα. Χαλάλι οι δυο και βάλε μισθοί που μου κόστισε. Άλλωστε κάποια πράγματα είναι ανεκτίμητα. Ο κυκλικός λευκόχρυσος έφτανε ένα βήμα πριν το τέλος της …
Ο διαπεραστικός ήχος έσκαβε τα’ αυτιά με τρόπο οδυνηρό και απροκάλυπτο. Το αριστερό χέρι ξεπρόβαλε από το πάπλωμα και αναζήτησε τυφλά το κουμπί της παύσης . Ο ιδρώτας που χόρευε σε όλο μου το κορμί ήταν αντιστρόφως ανάλογος της θερμοκρασίας του δωματίου. Με μια κίνηση αθλητή ενόργανης άφησα πίσω το στρώμα και κατευθύνθηκα στο μπάνιο. Το καυτό νερό που έλουσε το κορμί μου ήταν το καλύτερο φάρμακο. Άρπαξα το μπουρνούζι και φυγαδεύτηκα μέσα του, ένιωσα μια πρωτόγνωρη θαλπωρή , έναν ελκυστικό ερωτισμό . Όπως εκείνες τις στιγμές που βρισκόμουν στην αγκαλιά της . Έψησα τον συνηθισμένο ελληνικό και βούλιαξα στη βελούδινη υφή του καναπέ. Η πρώτη ευεργετική γουλιά αγαλλίασε την καρδιά μου . Η σκέψη μου γύρισε στο όνειρο της προηγούμενης βραδιάς. Κοίτα να δεις που τόσο καιρό δεν το σκεφτόμουν καν και τώρα που έφυγε μακριά η επιθυμία με κατατρέχει. Η δεύτερη γουλιά μου φάνηκε τόσο πικρή , θα έλεγα πως ήταν εδώ και έκανε πράξη την απειλή της ότι θα με φαρμάκωνε αν μάθαινε ποτέ ότι την απάτησα. Έριξα μια αναγνωριστική ματιά στο χώρο για κάθε ενδεχόμενο , με αυτή τη γυναίκα ποτέ δεν πρέπει να είσαι σίγουρος. Δε θα το είχε σε τίποτα να πάρει το πρώτο αεροπλάνο και να εμφανιστεί εντελώς ξαφνικά μπροστά μου . Μια δεύτερη σκέψη με επανέφερε στη σκληρή πραγματικότητα. Δεν είχε περάσει μήνας που είχα λάβει το προσκλητήριο του γάμου της . Ναι το έκανε έτσι εγωιστικά και εντελώς ξεδιάντροπα . Και δεν έφτανε αυτό παρά προτίμησε να με αποτελειώσει λούζοντας στην κυριολεξία το φάκελο με το άρωμα που της είχα κάνει δώρο σε κάποια γενέθλια . Η τρίτη γουλιά έμοιαζε τώρα σαν καθαριστικό πατώματος , η τέταρτη ξερίζωσε τα σωθικά μου και κονιορτοποίησε τις αυλακώσεις του εγκεφάλου μου. Έκανα μια απέλπιδα προσπάθεια να ανασυντάξω τις σκέψεις μου . Προσπαθούσα να βρω εκείνες τις δικαιολογίες που θα επέτρεπαν στον εαυτό μου να νιώσω καλύτερα. Δεν προσπαθούσα να πείσω το εγώ μου για κάτι , απλά απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ ,ποτέ δεν της έταξα γάμους και μονόπετρα. Συμπίεσα τις λέξεις στο μυαλό μου με σκοπό να συντάξω μια ολοκληρωμένη σκέψη. Ποτέ διάολε , ποτέ … Γιατί θα έπρεπε να νιώθω ενοχές για κάτι που δεν υποσχέθηκα ; Άλλωστε της το είχα ξεκαθαρίσει εξ αρχής πως η επισημοποίηση της σχέσης με τον ανόητη θεσμό του γάμου δεν υπήρχε καν ούτε σαν μακροπρόθεσμη σκέψη. Άναψα τσιγάρο και ανάμεσα στην πρώτη και δεύτερη τζούρα άρχισαν να προβάλλονται στον απέναντι τοίχο καρέ από το χθεσινοβραδινό όνειρο . Το δωμάτιο θα έλεγε κανείς πως είχε μετατραπεί σε εκείνα τα παλιά θερινά σινεμά που μύριζαν λεβάντα και γιασεμί . Διάλειμμα … ποπ κορν με έντονο άρωμα βουτύρου … Κι ο Χάμφρει να δίνει το φιλί του αποχαιρετισμού στην Ίνγκριτ , στον απέναντι τοίχο. Ποτέ… Ή μήπως …. Το φως της παλιάς, Cinemeccanica Milano έπεσε στο τραπεζάκι δίπλα από το ράφι με τα βιβλία. Μπορούσα να διακρίνω εύκολα το μικρό κουτάκι με το βελούδινο περιτύλιγμα. Με μια αστραπιαία κίνηση βρέθηκε μέσα στην αριστερή μου παλάμη . Γονάτισα… Της χάιδεψα τρυφερά το χέρι και το βλέμμα μου καρφώθηκε στα υγρά της μάτια. Έστρεψε τη ματιά της στο μικρό βελούδινο κουτάκι και έμεινε καρφωμένη εκεί για μερικά λεπτά. Το όνειρο κάθε γυναίκας. Έπιασα το πάνω μέρος και το άνοιξα ευλαβικά. Αυτή τη στιγμή την περίμενε καιρό τώρα…
Ο διαπεραστικός ήχος έσκαβε τα’ αυτιά με τρόπο οδυνηρό και απροκάλυπτο. Το αριστερό χέρι ξεπρόβαλε από το πάπλωμα και αναζήτησε τυφλά το κουμπί της παύσης . Ο ιδρώτας που χόρευε σε όλο μου το κορμί ήταν αντιστρόφως ανάλογος της θερμοκρασίας του δωματίου. Με μια κίνηση αθλητή ενόργανης άφησα πίσω το στρώμα και κατευθύνθηκα στο μπάνιο. Το καυτό νερό που έλουσε το κορμί μου ήταν το καλύτερο φάρμακο. Άρπαξα το μπουρνούζι και φυγαδεύτηκα μέσα του, ένιωσα μια πρωτόγνωρη θαλπωρή , έναν ελκυστικό ερωτισμό . Όπως εκείνες τις στιγμές που βρισκόμουν στην αγκαλιά της . Έψησα τον συνηθισμένο ελληνικό και βούλιαξα στη βελούδινη υφή του καναπέ. Η πρώτη ευεργετική γουλιά αγαλλίασε την καρδιά μου . Η σκέψη μου γύρισε στο όνειρο της προηγούμενης βραδιάς. Κοίτα να δεις που τόσο καιρό δεν το σκεφτόμουν καν και τώρα που έφυγε μακριά η επιθυμία με κατατρέχει. Η δεύτερη γουλιά μου φάνηκε τόσο πικρή , θα έλεγα πως ήταν εδώ και έκανε πράξη την απειλή της ότι θα με φαρμάκωνε αν μάθαινε ποτέ ότι την απάτησα. Έριξα μια αναγνωριστική ματιά στο χώρο για κάθε ενδεχόμενο , με αυτή τη γυναίκα ποτέ δεν πρέπει να είσαι σίγουρος. Δε θα το είχε σε τίποτα να πάρει το πρώτο αεροπλάνο και να εμφανιστεί εντελώς ξαφνικά μπροστά μου . Μια δεύτερη σκέψη με επανέφερε στη σκληρή πραγματικότητα. Δεν είχε περάσει μήνας που είχα λάβει το προσκλητήριο του γάμου της . Ναι το έκανε έτσι εγωιστικά και εντελώς ξεδιάντροπα . Και δεν έφτανε αυτό παρά προτίμησε να με αποτελειώσει λούζοντας στην κυριολεξία το φάκελο με το άρωμα που της είχα κάνει δώρο σε κάποια γενέθλια . Η τρίτη γουλιά έμοιαζε τώρα σαν καθαριστικό πατώματος , η τέταρτη ξερίζωσε τα σωθικά μου και κονιορτοποίησε τις αυλακώσεις του εγκεφάλου μου. Έκανα μια απέλπιδα προσπάθεια να ανασυντάξω τις σκέψεις μου . Προσπαθούσα να βρω εκείνες τις δικαιολογίες που θα επέτρεπαν στον εαυτό μου να νιώσω καλύτερα. Δεν προσπαθούσα να πείσω το εγώ μου για κάτι , απλά απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ ,ποτέ δεν της έταξα γάμους και μονόπετρα. Συμπίεσα τις λέξεις στο μυαλό μου με σκοπό να συντάξω μια ολοκληρωμένη σκέψη. Ποτέ διάολε , ποτέ … Γιατί θα έπρεπε να νιώθω ενοχές για κάτι που δεν υποσχέθηκα ; Άλλωστε της το είχα ξεκαθαρίσει εξ αρχής πως η επισημοποίηση της σχέσης με τον ανόητη θεσμό του γάμου δεν υπήρχε καν ούτε σαν μακροπρόθεσμη σκέψη. Άναψα τσιγάρο και ανάμεσα στην πρώτη και δεύτερη τζούρα άρχισαν να προβάλλονται στον απέναντι τοίχο καρέ από το χθεσινοβραδινό όνειρο . Το δωμάτιο θα έλεγε κανείς πως είχε μετατραπεί σε εκείνα τα παλιά θερινά σινεμά που μύριζαν λεβάντα και γιασεμί . Διάλειμμα … ποπ κορν με έντονο άρωμα βουτύρου … Κι ο Χάμφρει να δίνει το φιλί του αποχαιρετισμού στην Ίνγκριτ , στον απέναντι τοίχο. Ποτέ… Ή μήπως …. Το φως της παλιάς, Cinemeccanica Milano έπεσε στο τραπεζάκι δίπλα από το ράφι με τα βιβλία. Μπορούσα να διακρίνω εύκολα το μικρό κουτάκι με το βελούδινο περιτύλιγμα. Με μια αστραπιαία κίνηση βρέθηκε μέσα στην αριστερή μου παλάμη . Γονάτισα… Της χάιδεψα τρυφερά το χέρι και το βλέμμα μου καρφώθηκε στα υγρά της μάτια. Έστρεψε τη ματιά της στο μικρό βελούδινο κουτάκι και έμεινε καρφωμένη εκεί για μερικά λεπτά. Το όνειρο κάθε γυναίκας. Έπιασα το πάνω μέρος και το άνοιξα ευλαβικά. Αυτή τη στιγμή την περίμενε καιρό τώρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου