Κι όταν το αύριο αλυχτήσει σαν πεινασμένος σκύλος που γλύφει τις πληγές των αμαρτωλών μας χρόνων , μόλις θα ξημερώσει και δεν θα ξέρουμε αν η ελπίδα έχει το χρώμα της φωτιάς ή μια καινούρια οδύνη
θα μας παρασύρει σε μια ρηχή απελπισία , θα μας τυλίγει το πέπλο της ασυγχώρητης αγάπης , κι αν είν' το δήλλημα να γύρει προς τον τύμβο της καταστροφής , ας είναι τότε να καταστραφούμε από έρωτα ...
θα μας παρασύρει σε μια ρηχή απελπισία , θα μας τυλίγει το πέπλο της ασυγχώρητης αγάπης , κι αν είν' το δήλλημα να γύρει προς τον τύμβο της καταστροφής , ας είναι τότε να καταστραφούμε από έρωτα ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου