Το δέσιμο της γυαλιστερής γραβάτας, του δημιουργούσε τέτοιο σφίξιμο που θα’λεγες πως είχε να ξοδέψει ακόμη μια ανάσα. Ήταν κι η θέα Εκείνης απέναντι ,μέσα στο ολόλευκο φόρεμα που έσβηνε λίγο πάνω από τις αστραφτερές τις γάμπες . Σήκωσε το ποτήρι που λουζόταν από τον πλούσιο αφρό της σαμπάνιας , ένας Θεός ξέρει πόσο θα του στοίχιζε, αλλά αυτή τη στιγμή τα λεφτά ήταν το τελευταίο πράγμα που σκεφτόταν . Έπρεπε πάση θυσία να την εντυπωσιάσει και ένα μπουκάλι ακριβή σαμπάνια, ήταν ο καλύτερος τρόπος.
Αφού το ποτήρι αιωρήθηκε πάνω από το πιάτο με το χαβιάρι , έκατσε ανάμεσα στα μάτια του και τα δικά της. Ελάχιστα νοιάστηκε για την παρουσία του συνοδού της με το πανάκριβο κουστούμι , που σε κάθε ευκαιρία μοστράριζε μπροστά της το εξοντωτικά αστραφτερό rolex. Άφησε να του φύγει μισή δόση καυτερού βλέμματος, σαν τη φλόγα που έκαιγε ακούραστα στα κεριά , που συμπλήρωναν το επιβλητικό σκηνικό. Οι ματιές τους στριμώχτηκαν δίπλα από το τραπέζι με τον ευτραφή κύριο που είχε αδειάσει όλα τα πιάτα , λες και ήθελε να αποδείξει τις αντοχές του στην ξανθιά με τη σμαραγδένια επιδερμίδα και το κορμί ,που άνετα μια γυμνή ματιά θα σε έστελνε στον άλλο κόσμο. Το ψιθύρισμα των βλεμμάτων διακόπηκε βίαια από τον σερβιτόρο που της έχωσε σχεδόν στη μούρη την πιατέλα με τον αστακό , υπό τους ήχους της εκλεκτικής τζαζ . Τα χέρια τους συναντήθηκαν μέσα στην πιατέλα με το δύσμοιρο οστρακοειδές και όσο ευγενικά το διαμέλισαν , άλλο τόσο βίαια το καταβρόχθισαν. Εκείνος έμεινε να παρατηρεί αποσβολωμένος , ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο πορτοφόλι που αδυνάτιζε επικίνδυνα. Οι νότες της αδιανόητης κουλτούρας , έσκαβαν τα τύμπανά του σαν αξίνες , ήθελε όσο τίποτε άλλο να πυροβολήσει το κομψό ηχείο που έστεκε πάνω από το κεφάλι του. Το γοητευτικό ταρακούνημα τον απέτρεψε από κάθε είδους άσχημη σκέψη , ενώ η καλογυμνασμένη γάμπα τις κυρίας του διπλανού τραπεζιού , κλώτσησε το δεξί του γόνατο, στην γοργή πορεία της προς την τουαλέτα. Η δολοφονική ματιά του ευτραφούς κυρίου του στέρησε τη δυνατότητα της θέας από πίσω. Ο ήχος των πιρουνιών πάνω στα πορσελάνινα πιάτα κάλπαζε με κινηματογραφικούς ρυθμούς προς το μέρος του , δείγμα πως δεν είχε απομείνει ούτε δαγκάνα στο απέναντι τραπέζι. Με μια άγαρμπη κίνηση έχωσε τα δάκτυλα στο ασφυκτικό δέσιμο της γραβάτας ενώ η επόμενη στιγμή την βρήκε να κρέμεται στην πλάτη της αντικριστής καρέκλας. Δεν έδωσε καν χρόνο στο μυαλό του να αρχίσει εκείνες τις ατέρμονες αναλύσεις που πάντα λειτουργούσαν ορθολογιστικά και εν τέλει αποτρεπτικά στα θέλω του. Άφησε πίσω το απαξιωτικό βλέμμα του σερβιτόρου όταν αντιλήφθηκε την απουσία φιλοδωρήματος . Μέτρησε περίπου τέσσερα βήματα μέχρι το τραπέζι της κοπέλας με τη σμαραγδένια επιδερμίδα , στο πέμπτο βήμα ο ευτραφής κύριος έγινε δέκτης μιας αναπάντεχης εξαγωγής στομάχου που πλημμύρισε το ολόλευκο τραπεζομάντηλο και έφτασε μέχρι το πανάκριβο κουστούμι του. Έκτο βήμα και το σακάκι του στροβιλίστηκε για λίγο στο χώρο και σωριάστηκε στο δάπεδο. Μέσα στη γενικότερη παράνοια που βίωνε, ένιωσε το απορημένο βλέμμα της να τον στοχεύει . Δεν πτοήθηκε στο ελάχιστο , από την κίνηση του φινετσάτου σερβιτόρου να κόψει την πορεία του. Ένιωθε σαν ταύρος σε υαλοπωλείο , ενδεχομένως με το ένα κέρατο ραγισμένο αλλά με τα ρουθούνια του να ξερνάνε πάθος και ολίγον αφρό από την καταραμένη σαμπάνια που πριν λίγο κυλούσε στα τοιχώματα του στομαχιού του. Είχε πλέον απαλλαγεί από τα περιττά που του έκοβαν την ανάσα . Το έσχατο βήμα τον βρήκε ακριβώς μπροστά της , ήταν μόνο αυτός και το δέρμα του απέναντι στο αντικείμενο του πόθου του. Ήταν το πιο ακραίο πράγμα που έκανε ποτέ για εκείνη , δείγμα του αξεπέραστου πόθου του . Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα. Η τελευταία λέξη που χάιδεψε τα αυτιά του , πριν η σφιγμένη γροθιά εκείνου σκάσει στο πρόσωπό του , τον κάνει να έρθει στα ίσια του. - Είμαστε τόση ώρα για καφέ και δεν έχεις βγάλει μιλιά . Σε παρατηρώ και νιώθω να είσαι χαμένος στις σκέψεις σου. Τι σκέφτεσαι ; Πήρε μια βαθιά ανάσα , καρφώθηκε για μια στιγμή στο φάρο που έστεκε ακόμη εκεί και την κοίταξε μέσα στα μάτια . Ήθελε πολλές φορές να της ρωτήσει το ίδιο πράγμα , μα πάντα κάτι τον κρατούσε . Και τώρα ήταν η κατάλληλη ευκαιρία . Το ένιωθε. - Να… Ξέρεις … σκεφτόμουν , αν θα με παράταγες ποτέ για κάποιον με πολλά λεφτά . Το χαμόγελό της πρέπει να κάλυψε όλο της το πρόσωπο. Με έλουσε με μια από εκείνες τις σαρκαστικές ματιές που σου προκαλούσαν ένα απόλυτο μούδιασμα. Αυτή η σατανιστική αντίθεση στις εκφράσεις της ήταν κάτι που με ξεπερνούσε. - Αφού το ξέρεις ότι μόνο εσένα θέλω. Παρεμπιπτόντως και εντελώς πληροφοριακά , μήπως έχεις κανέναν υπόψιν; Κατέβασε μια γουλιά παγωμένου καφέ και με το άλλο χέρι ψαχούλευε στο βάθος της τσέπης . Άγγιξε τα ψιλά ενώ αναζήτησε με αγωνία τα χαρτονομίσματα. Δεν πρέπει να ήταν πάνω από δύο και αυτά μικρού μεγέθους. Με μια άτσαλη κίνηση τράβηξε το χέρι από το ύφασμα και το ακούμπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Γέμισε τα πνευμόνια του με μια γερή δόση οξυγόνου ,ενώ στο μυαλό του τριγύριζε μια σκέψη που τον τυραννούσε. ‘’ Διάολε , δεν έχω μία και οι σαμπάνιες κοστίζουν σήμερα ‘’ …
Αφού το ποτήρι αιωρήθηκε πάνω από το πιάτο με το χαβιάρι , έκατσε ανάμεσα στα μάτια του και τα δικά της. Ελάχιστα νοιάστηκε για την παρουσία του συνοδού της με το πανάκριβο κουστούμι , που σε κάθε ευκαιρία μοστράριζε μπροστά της το εξοντωτικά αστραφτερό rolex. Άφησε να του φύγει μισή δόση καυτερού βλέμματος, σαν τη φλόγα που έκαιγε ακούραστα στα κεριά , που συμπλήρωναν το επιβλητικό σκηνικό. Οι ματιές τους στριμώχτηκαν δίπλα από το τραπέζι με τον ευτραφή κύριο που είχε αδειάσει όλα τα πιάτα , λες και ήθελε να αποδείξει τις αντοχές του στην ξανθιά με τη σμαραγδένια επιδερμίδα και το κορμί ,που άνετα μια γυμνή ματιά θα σε έστελνε στον άλλο κόσμο. Το ψιθύρισμα των βλεμμάτων διακόπηκε βίαια από τον σερβιτόρο που της έχωσε σχεδόν στη μούρη την πιατέλα με τον αστακό , υπό τους ήχους της εκλεκτικής τζαζ . Τα χέρια τους συναντήθηκαν μέσα στην πιατέλα με το δύσμοιρο οστρακοειδές και όσο ευγενικά το διαμέλισαν , άλλο τόσο βίαια το καταβρόχθισαν. Εκείνος έμεινε να παρατηρεί αποσβολωμένος , ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο πορτοφόλι που αδυνάτιζε επικίνδυνα. Οι νότες της αδιανόητης κουλτούρας , έσκαβαν τα τύμπανά του σαν αξίνες , ήθελε όσο τίποτε άλλο να πυροβολήσει το κομψό ηχείο που έστεκε πάνω από το κεφάλι του. Το γοητευτικό ταρακούνημα τον απέτρεψε από κάθε είδους άσχημη σκέψη , ενώ η καλογυμνασμένη γάμπα τις κυρίας του διπλανού τραπεζιού , κλώτσησε το δεξί του γόνατο, στην γοργή πορεία της προς την τουαλέτα. Η δολοφονική ματιά του ευτραφούς κυρίου του στέρησε τη δυνατότητα της θέας από πίσω. Ο ήχος των πιρουνιών πάνω στα πορσελάνινα πιάτα κάλπαζε με κινηματογραφικούς ρυθμούς προς το μέρος του , δείγμα πως δεν είχε απομείνει ούτε δαγκάνα στο απέναντι τραπέζι. Με μια άγαρμπη κίνηση έχωσε τα δάκτυλα στο ασφυκτικό δέσιμο της γραβάτας ενώ η επόμενη στιγμή την βρήκε να κρέμεται στην πλάτη της αντικριστής καρέκλας. Δεν έδωσε καν χρόνο στο μυαλό του να αρχίσει εκείνες τις ατέρμονες αναλύσεις που πάντα λειτουργούσαν ορθολογιστικά και εν τέλει αποτρεπτικά στα θέλω του. Άφησε πίσω το απαξιωτικό βλέμμα του σερβιτόρου όταν αντιλήφθηκε την απουσία φιλοδωρήματος . Μέτρησε περίπου τέσσερα βήματα μέχρι το τραπέζι της κοπέλας με τη σμαραγδένια επιδερμίδα , στο πέμπτο βήμα ο ευτραφής κύριος έγινε δέκτης μιας αναπάντεχης εξαγωγής στομάχου που πλημμύρισε το ολόλευκο τραπεζομάντηλο και έφτασε μέχρι το πανάκριβο κουστούμι του. Έκτο βήμα και το σακάκι του στροβιλίστηκε για λίγο στο χώρο και σωριάστηκε στο δάπεδο. Μέσα στη γενικότερη παράνοια που βίωνε, ένιωσε το απορημένο βλέμμα της να τον στοχεύει . Δεν πτοήθηκε στο ελάχιστο , από την κίνηση του φινετσάτου σερβιτόρου να κόψει την πορεία του. Ένιωθε σαν ταύρος σε υαλοπωλείο , ενδεχομένως με το ένα κέρατο ραγισμένο αλλά με τα ρουθούνια του να ξερνάνε πάθος και ολίγον αφρό από την καταραμένη σαμπάνια που πριν λίγο κυλούσε στα τοιχώματα του στομαχιού του. Είχε πλέον απαλλαγεί από τα περιττά που του έκοβαν την ανάσα . Το έσχατο βήμα τον βρήκε ακριβώς μπροστά της , ήταν μόνο αυτός και το δέρμα του απέναντι στο αντικείμενο του πόθου του. Ήταν το πιο ακραίο πράγμα που έκανε ποτέ για εκείνη , δείγμα του αξεπέραστου πόθου του . Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα. Η τελευταία λέξη που χάιδεψε τα αυτιά του , πριν η σφιγμένη γροθιά εκείνου σκάσει στο πρόσωπό του , τον κάνει να έρθει στα ίσια του. - Είμαστε τόση ώρα για καφέ και δεν έχεις βγάλει μιλιά . Σε παρατηρώ και νιώθω να είσαι χαμένος στις σκέψεις σου. Τι σκέφτεσαι ; Πήρε μια βαθιά ανάσα , καρφώθηκε για μια στιγμή στο φάρο που έστεκε ακόμη εκεί και την κοίταξε μέσα στα μάτια . Ήθελε πολλές φορές να της ρωτήσει το ίδιο πράγμα , μα πάντα κάτι τον κρατούσε . Και τώρα ήταν η κατάλληλη ευκαιρία . Το ένιωθε. - Να… Ξέρεις … σκεφτόμουν , αν θα με παράταγες ποτέ για κάποιον με πολλά λεφτά . Το χαμόγελό της πρέπει να κάλυψε όλο της το πρόσωπο. Με έλουσε με μια από εκείνες τις σαρκαστικές ματιές που σου προκαλούσαν ένα απόλυτο μούδιασμα. Αυτή η σατανιστική αντίθεση στις εκφράσεις της ήταν κάτι που με ξεπερνούσε. - Αφού το ξέρεις ότι μόνο εσένα θέλω. Παρεμπιπτόντως και εντελώς πληροφοριακά , μήπως έχεις κανέναν υπόψιν; Κατέβασε μια γουλιά παγωμένου καφέ και με το άλλο χέρι ψαχούλευε στο βάθος της τσέπης . Άγγιξε τα ψιλά ενώ αναζήτησε με αγωνία τα χαρτονομίσματα. Δεν πρέπει να ήταν πάνω από δύο και αυτά μικρού μεγέθους. Με μια άτσαλη κίνηση τράβηξε το χέρι από το ύφασμα και το ακούμπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Γέμισε τα πνευμόνια του με μια γερή δόση οξυγόνου ,ενώ στο μυαλό του τριγύριζε μια σκέψη που τον τυραννούσε. ‘’ Διάολε , δεν έχω μία και οι σαμπάνιες κοστίζουν σήμερα ‘’ …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου