Χαμένα Σάββατα part1

Και το χαμένο Σάββατο πήρε κάτι από τη γεύση των χειλιών της ,πασαλειμμένα καθώς ήταν με ψίγματα ανεπιτήδευτου ερωτισμού. Πατώντας πάνω στα γλυκόχρυσα ψηλοτάκουνα ,έφτιαχνε σονάτες στο ημίφως . Γαντζώθηκα από το σκαμπό γέρνοντας ελάχιστα προς τη λουστραρισμένη μπάρα , προσπαθώντας να καταπολεμήσω την ξαφνική ζάλη. Το μαύρο φόρεμά της περιστράφηκε και χάιδεψε τον αριστερό μου μηρό , πολλαπλασιάζοντας τους καρδιακούς παλμούς . Η ματιά της χόρεψε βάλς μέσα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα μου. Το επόμενο δευτερόλεπτο ταξίδεψα όλη την απόσταση από τη γάμπα της ως το γόνατο.
Η μουσική χάθηκε για λίγο μέσα στους υγρούς πόρους του λευκού τοίχου και μαζί της χάθηκε κι εκείνη. Κοίταξα το ρολόι . Οι δείκτες αμείλικτοι μου υπενθύμιζαν με τον πλέον κυνικό τρόπο την ώρα για αποχώρηση . Η μέρα είχε αλλάξει για τα καλά . Ακόμη ένα Σάββατο σπαταλήθηκε ανάμεσα σε καπνούς νικοτίνης και κάμποσα χιλιοστόλιτρα αλκοόλ . Ο μελαγχολικός χαιρετισμός του Σαββάτου . Η Κυριακή προ των πυλών . Το χτες και το αύριο . Το τσουβάλι με τα χαμένα Σάββατα διογκώνεται επικίνδυνα . Το διπλώνω και το αφήνω να γλιστρήσει μέσα από το οβάλ στόμιο . Η μουσική ξεμακραίνει από τα αυτιά μου , πέρασα την πόρτα και αγκάλιασα το σκληρό στρώμα με μια δόση υποτιθέμενης ανακούφισης . Έκλεισα τα μάτια . Και ονειρεύτηκα … το επόμενο Σάββατο .. ευχήθηκα … να μην σπαταληθεί κι εκείνο ….