Το ήξερα από την πρώτη στιγμή . Μπορούσα να το νιώσω από τότε που οι ματιές μας πλέχτηκαν σε ένα αέρινο γαιτανάκι, σαν κάτι ακραία συναισθηματικά φαινόμενα που χτυπάνε απροειδοποίητα
ανυπεράσπιστες ψυχές . Να χτίζουν αναχώματα ενάντια στους τρωγλοδύτες - τιμωρούς
αγωνιώντας να σώσουν μισοτελειωμένους έρωτες . Το ήξερα από την πρώτη στιγμή, τότε που οι πατημασιές έπαψαν να αφήνουν ίχνη στις αποχρωματισμένες πέτρες - φύλακες του λιμανιού, το έμαθα
μυρίζοντας τις ανάσες στον αέρα γλύφοντας τα όνειρα που λιώναν στο σκοτάδι . Το ήξερα ... Από τη στιγμή που κάναμε βουτιά στα απύθμενα νερά μιας λατρεμένης ουτοπίας , ρολόγια τσέπης με δείκτες αλλοπρόσαλλα στρεφόμενους. Κι έμεναν όλοι με την ίδια απορία , δείκτες που πήγαιναν μπροστά ή τρέχαν πάντα πίσω;
μυρίζοντας τις ανάσες στον αέρα γλύφοντας τα όνειρα που λιώναν στο σκοτάδι . Το ήξερα ... Από τη στιγμή που κάναμε βουτιά στα απύθμενα νερά μιας λατρεμένης ουτοπίας , ρολόγια τσέπης με δείκτες αλλοπρόσαλλα στρεφόμενους. Κι έμεναν όλοι με την ίδια απορία , δείκτες που πήγαιναν μπροστά ή τρέχαν πάντα πίσω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου