Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Ακραία συναισθηματικά φαινόμενα .

Το ήξερα από την πρώτη στιγμή . Μπορούσα να το νιώσω από τότε που οι ματιές μας πλέχτηκαν σε ένα αέρινο γαιτανάκι, σαν κάτι ακραία συναισθηματικά φαινόμενα που χτυπάνε απροειδοποίητα ανυπεράσπιστες ψυχές . Να χτίζουν αναχώματα ενάντια στους τρωγλοδύτες - τιμωρούς αγωνιώντας να σώσουν μισοτελειωμένους έρωτες . Το ήξερα από την πρώτη στιγμή,  τότε που οι πατημασιές έπαψαν να αφήνουν ίχνη στις αποχρωματισμένες πέτρες - φύλακες του λιμανιού,  το έμαθα
μυρίζοντας τις ανάσες στον αέρα γλύφοντας τα όνειρα που λιώναν στο σκοτάδι .  Το ήξερα ... Από τη στιγμή που κάναμε βουτιά στα απύθμενα νερά μιας λατρεμένης ουτοπίας , ρολόγια τσέπης με δείκτες αλλοπρόσαλλα στρεφόμενους.  Κι έμεναν όλοι με την ίδια απορία , δείκτες που πήγαιναν μπροστά ή τρέχαν πάντα πίσω;

Δεν υπάρχουν σχόλια: