Η μελαγχολία της Κυριακής έρχεται πάντα με την ακρίβεια της μεθεπόμενης ανάσας . Αποβάλλοντας την ενδεχόμενη μέθη ενός ξέφρενου Σαββάτου , συνειδητοποιείς πως όλα άλλαξαν. Κι ο ενοχλητικός πονοκέφαλος να σφίγγει τους κροτάφους .
Εκείνος ο καφές δεν έχει πια την ίδια γεύση . Άλλαξε γειτονιά και αντικρίζει διαφορετικά πλέον τη θάλασσα . Και οι ιστορίες που διηγείται δε μιλάνε με λόγια παρμένα από παιδικό παραμύθι.
Σκλήρυναν οι λέξεις ,
άλλαξαν χρώμα , μοιάζουν με εκείνον τον γοερό ήχο της φάλαινας Διαπραγματεύονται ταξίδια μακρινά και προσημειωμένες φυγές . Κι εσύ να περιμένεις τον καφέ να ξαναβρεί το χρώμα του . Τη γεύση εκείνη που ταιριάζει . Αργά ή γρήγορα θα αποκτήσει τη χαμένη ωραιότητα και θα κάνει τον ουρανίσκο να αποθεώνει τη γευστική απόλαυση . H μελαγχολία της Κυριακής πρέπει να υπήρχε πριν ακόμη φτιαχτεί το σύμπαν . Έτσι μόνο μπορεί να ερμηνευτεί η εξωπραγματική επίδραση της. Δεν είναι δημιούργημα Θεού ή ανθρώπου . Έρχεται από κάποιους κόσμους ξεχασμένους για να μας θυμίζει πάντα την ομορφιά της ζωής . Γιατί πάντα μετά από μια στριφνή μελαγχολία έρχεται το φως . Σαν τον ήλιο μετά την καταιγίδα. Σαν τον παράδεισο που κατατροπώνει την κόλαση ...
άλλαξαν χρώμα , μοιάζουν με εκείνον τον γοερό ήχο της φάλαινας Διαπραγματεύονται ταξίδια μακρινά και προσημειωμένες φυγές . Κι εσύ να περιμένεις τον καφέ να ξαναβρεί το χρώμα του . Τη γεύση εκείνη που ταιριάζει . Αργά ή γρήγορα θα αποκτήσει τη χαμένη ωραιότητα και θα κάνει τον ουρανίσκο να αποθεώνει τη γευστική απόλαυση . H μελαγχολία της Κυριακής πρέπει να υπήρχε πριν ακόμη φτιαχτεί το σύμπαν . Έτσι μόνο μπορεί να ερμηνευτεί η εξωπραγματική επίδραση της. Δεν είναι δημιούργημα Θεού ή ανθρώπου . Έρχεται από κάποιους κόσμους ξεχασμένους για να μας θυμίζει πάντα την ομορφιά της ζωής . Γιατί πάντα μετά από μια στριφνή μελαγχολία έρχεται το φως . Σαν τον ήλιο μετά την καταιγίδα. Σαν τον παράδεισο που κατατροπώνει την κόλαση ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου